vrijdag 8 juni 2018

Ode aan het kind dat 'snel content' is...

Voor het eerst in lange tijd na mijn zwangerschaps- en moederschapsverlof weer een blogje. Dat wil echter niet zeggen dat de opvoedfilosoof in mij ooit verlof genomen heeft. De gedachten in mijn hoofd rennen soms zo snel dat mijn benen ze nauwelijks kunnen bijhouden.

Een 'ode aan...' leek me een mooike om opnieuw te starten. Deze keer de ode aan het kind dat rap content is. Je kent ze wel, als ouder krijg je dat vaak te horen op het oudercontact: 'alles gaat prima met uw zoon/dochter, maar hij/zij is wel nogal RAP content he?'. Wat word je verwacht te antwoorden? 'Ehmm...I assume that's a bad thing?'

Dat de leerkracht de opener gebruikt om aan te geven dat er vermoedelijk meer in je kind zit dan hij/zij kiest om te tonen aan de buitenwereld, spreekt voor zich, maar laat het ons eens wat van dichterbij bekijken... Snel content zijn... snel tevreden zijn... Het blijft vreemd aanvoelen om dat woord 'tevreden' te bekijken vanuit een negatieve context. Is 'tevreden zijn' dan geen basisvoorwaarde om ook gelukkig te zijn? Toegegeven niet iedereen, die 'content' is, zal ook diep gelukkig zijn vanbinnen, maar het omgekeerde geldt toch wel: wie ontevreden is, is waarschijnlijk ook niet gelukkig, toch? En is het dan erg om snel tevreden te zijn? Snel gelukkig te zijn? Kan je dan té snel tevreden zijn?

Ik denk dat menig ouder van een perfectionistisch kind af en toe eens hoopt op een kind dat 'rap content' is en ook als volwassene lijkt men dit plots niet langer als een voordeel te beschouwen. 'Oei oei, zie maar dat je niet overwerkt geraakt, want een burn-out is niet veraf dan!' of 'Wees toch een beetje minder kieskeurig, want zo ga je echt nooit van straat geraken!' of ... (eentje dichter bij huis): 'laat het huishouden af en toe eens voor wat het is, dat gaat heus niet lopen, er zijn belangrijkere dingen dan dat!'. Plotseling lijkt 'goed is goed genoeg' de nieuwe trend te zijn en termen als 'calm down', 'easy', 'chill-out', 'gentle' zie je zelfs als mantra's op shirts verschijnen in het modebeeld.

Leve het kind dat dus snel content is (om niet te zeggen lui), dat zijn veters niet hoeft te knopen zoals mama dat in gedachten had, dat haar huiswerk niet op tijd klaar kreeg omdat ze veel te druk bezig was met dagdromen, dat zijn toets niet ingevuld kreeg omdat de werkmannen buiten véél interessanter waren, dat niet snel snel mee wilde stappen naar de bakker omdat er onderweg LIEVEHEERSTBEESTJES te zien waren (magisch!), dat het dopje van de tandpasta niet op de tube schroefde... gewoon omdat hij dat niet NODIG vond... Niet dat ik in dit pleidooi wil zeggen dat ze soms wel eens een spreekwoordelijke (en ik herhaal SPREEKWOORDELIJKE... once an auti mom, always an auti-mom) 'sjot onder hun kontje' verdienen. Aan alles zijn grenzen... uiteraard.

Terwijl ik dit typ, droogt mijn pas schoongemaakte blinkende vloer... geen kruimeltje meer te bespeuren, zelfs de voetsporen die mijn schoenzolen nalieten tijdens de weg naar de pc werden zorgvuldig uitgewist... Blijkbaar niet rap content dus, althans wat mijn vloerke betreft. Waarom? De 8 benen, die straks binnen komen gerend/gesprongen/geschuifeld/geploeterd, gaan heus niet met diezelfde nauwkeurigheid te werk gaan. Ik lach... we hebben allemaal onze werkpuntjes, nietwaar?



2 opmerkingen:

  1. Gelijk ons moeke altijd zei : TE is nooit goed, behalve in te paard en tevreden

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Zo schoon alweer! Je hebt helemaal gelijk dat we net blij moeten zijn met een kind dat rap content is. Dat kan alleen maar een goede eigenschappen zijn in onze veeleisende maatschappij.

    BeantwoordenVerwijderen